Pierwsze spojrzenie na 2024 Triumph Tiger 1200

Jest takie słowo w języku gaelickim szkockim: cianalas. Często tłumaczone jako „tęsknota za domem”, oddaje ono uczucie tęsknoty za jakimś miejscem, szczególnie za miejscem pochodzenia. Motocyklista narażony na żywioły i podatny na niewidzialną ingerencję losu może odczuwać dyskomfort i bezowocność braku przynależności. Ale na odpowiednim motocyklu, takim, który pozwala jechać dalej, z większym komfortem i bezpieczeństwem, a także z możliwością odkrywania miejsc poza drogą, domem może stać się każde miejsce, do którego zawiedzie Cię przednie koło.

„Tiger 1200 został stworzony jako motocykl, który może Cię zabrać wszędzie”, mówi James Wood, globalny menedżer ds. marketingu produktów Triumph. „To naprawdę jeden z tych motocykli, który może jeździć po każdej drodze, a potem jechać dalej, gdy droga się kończy. To prawdziwie uniwersalny środek transportu. W naszym asortymencie ten motocykl jest na szczycie”.

Aby udowodnić, do czego zdolny jest ich odnowiony flagowy motocykl turystyczny typu enduro, Triumph zaprosił nas do Szkocji, gdzie wiatr i ulewne deszcze umieściły Tigera w jego naturalnym środowisku. Przejechaliśmy 240-kilometrową pętlę po wrzosowiskach i dolinach; wzdłuż jezior i strumieni; i na pokładzie promu przez Cieśninę Shuna, cieśninę między Loch Linnhe a kontynentalną Szkocją. Czy Tiger 1200 stanie się naszym domem w nieznanym miejscu, czy też pozostawi nas bezradnych na bagnach?

Dwa lata temu Triumph wprowadził na rynek nowe pokolenie Tiger 1200 z zupełnie nowym silnikiem, zmodernizowaną ramą, zaktualizowanym pakietem elektronicznym i mniejszą masą własną. Od tego czasu Triumph sprzedał 14 000 sztuk: dwa razy więcej niż poprzednie pokolenie w ciągu ostatnich dwóch lat produkcji. Aktualizacja Tigera tak szybko po jego debiucie pokazuje, jak ważne jest dla Hinckley, aby pozostać na szczycie niezwykle konkurencyjnej kategorii. W tym celu Triumph zwiększył moment bezwładności silnika, wdrożył system Active Preload Reduction na tylny amortyzator i poprawił ergonomię.

Silnik Triumpha 2024 Tigera 1200

Tiger 1200 jest napędzany 1160-kubikowym, trzycylindrowym silnikiem T-Plane, który po raz pierwszy został zaprezentowany w 2020 roku w modelu Tiger 900. Podczas gdy tradycyjne trzycylindrowe silniki z równomiernym zapłonem mają czopy wału korbowego rozmieszczone co 120 stopni, wał korbowy T-Plane firmy Triumph ma czopy jeden i trzy wału korbowego rozmieszczone co 180 stopni, a czop dwa - o 90 stopni między nimi, co tworzy kolejność zapłonu 180-270-270 stopni. Triumph twierdzi, że nierównomierna kolejność zapłonu łączy w sobie dostarczanie momentu obrotowego na niskich obrotach charakterystyczne dla silnika dwucylindrowego z wysoką wydajnością tradycyjnego silnika trzycylindrowego, a także umożliwia odzyskanie przyczepności podczas długiej przerwy między zapłonami cylindrów. Jedno można powiedzieć na pewno: brzmi fantastycznie.

W 2024 roku jednym z głównych celów Triumpha było zwiększenie momentu bezwładności w celu poprawy dostarczania momentu obrotowego na niskich obrotach. Dzięki dodaniu jednego kilograma masy, rozłożonej między wałem korbowym, wałem wyrównoważającym i rotorem generatora, wał korbowy zwiększył moment bezwładności obrotowej, aby utrzymać tłok poza taktem spalania, co w rzeczywistości utrudnia zatrzymanie silnika na niskich obrotach. Triumph przekalibrował również silnik, aby dopasować go do pozostałych zmian.

Zaleta zwiększonej bezwładności staje się oczywista od razu. Ruszenie z miejsca wymaga minimalnego poślizgu sprzęgła, a moment obrotowy jest dostarczany bardzo płynnie. W przypadku jazdy na niskich obrotach, na przykład na zakrętach przy pełnym skręcie kierownicy, silnik, który trudniej zgasić, jest prawdziwą zaletą. Niestety, choć Tiger 1200 nadaje się do jazdy terenowej, Szkocja nie nadaje się do tego; zjazd na nieutwardzoną drogę gdziekolwiek poza prywatną posesją jest nielegalny. Szkoda, bo jazda po wymagającym technicznie terenie na niskich obrotach byłaby idealna do przetestowania aktualizacji.

Wykorzystując okazję, jaką stwarza dodanie masy do wału korbowego i wału wyrównoważającego, Triumph przejrzał swoją ogólną strategię wyważania, aby zmniejszyć wibracje odczuwalne przez jeźdźca. Nasi testerzy i klienci Triumpha jednogłośnie narzekali, że pierwsza wersja silnika generowała niechciane wibracje, szczególnie na autostradach lub około 5000 obr./min na najwyższym biegu.

Wood mówi: „Postrzegasz ruchy o wysokiej częstotliwości inaczej, w zależności od tego, jak działają. Czujesz to znacznie mocniej, gdy dzieje się to na boki, ponieważ nic go nie gasi. I właśnie na tym się skupiliśmy”.

Triumph twierdzi, że obniżył siły boczne (wynik ruchu dwóch zewnętrznych tłoków) o 89 procent.

„W przypadku silnika T-Plane”, kontynuuje Wood, „to tak jak balansowanie dwucylindrowcem i jednocylindrowcem jednocześnie - idealnie nigdy się nie uda. To samo z czterocylindrowcem. To samo z dwucylindrowcem lub jednocylindrowcem”.

Jeśli idealny balans jest niemożliwy, to Triumpha należy pochwalić za krok w dobrym kierunku. W zakresie 5000–6000 obr./min nadal odczuwalna jest niewielka, wysokoczęstotliwościowa wibracja przenoszona przez kierownicę, siedzenie i podnóżki, ale jest ona wystarczająco tłumiona, że gdyby nie była to wcześniej problem, prawdopodobnie pozostałaby niezauważona. Niemniej jednak nasza trasa nie dała możliwości potwierdzenia tego wrażenia na dłuższych odcinkach autostrady, na których najbardziej dokuczliwe są nieprzyjemne wibracje.

Jadąc na północ z Glasgow w kierunku Parku Narodowego Trossachs, wzgórza spowił mgła i były usiane kwitnącym na żółto janowcem. Lekki deszcz złagodził dzikość tego miejsca i nadał mu pierwotną urodę. Nic dziwnego, że Robert Burns, typowy szorstki szkocki poeta XVIII wieku, stawał się sentymentalny, pisząc: „Gdziekolwiek bym nie błądził, gdziekolwiek bym nie wędrował, Wzgórza Highlands będę kochał zawsze”.

Pomimo złej pogody, a może właśnie dzięki niej, silnik Tigera pokazał, jak wspaniały i wydajny jest agregat stworzony przez inżynierów z Hinckley. Oddając deklarowane 147 KM i 130 Nm momentu obrotowego, silnik pracuje z umiarem. Tutaj również wchodzą w grę zaawansowane elektroniczne systemy wspomagania kierowcy, ale jego liniowa półka mocy i płaska krzywa momentu obrotowego sprawiają, że czuje się absolutnie zrównoważony. Nawet w trybie sportowym z szybszą reakcją na gaz nigdy nie sprawia wrażenia niekontrolowanego na śliskich drogach. Aby jednak w pełni wykorzystać możliwości silnika, należy wejść w zakres mocy około 6000 obr./min, gdzie jego duże tłoki zaczynają pewnie dawać o sobie znać. Poniżej tego poziomu do pewnego wyprzedzania samochodów konieczna jest redukcja o jeden lub dwa biegi z najwyższego biegu. Na szczęście korzystanie z quickshiftera to czysta przyjemność - jest równie dobry jak pozostałe komponenty motocykla. Ryk powietrza z filtra powietrza jest również pobudzający, więc zawsze kusi, żeby porządnie dodać gazu.

Jakkolwiek doskonały by nie był silnik, nieco psuje go jego gwałtowna reakcja na zamknięcie gazu. Poza tym dozowanie paliwa jest doskonałe; po prostu to pierwsze muśnięcie gazu denerwuje. Potrzebało kilku godzin, aby połączenie mózg-nadgarstek przestawiło się na nowy sposób działania, zanim całkowicie się do tego przyzwyczaiłem. Nawet to jest plamą na reputacji marki, choćby dlatego, że nie jest to typowe dla Triumpha. A od tych drogich turystycznych motocykli typu enduro klienci oczekują praktycznie bezbłędnego dozowania paliwa.

Podwozie Triumpha Tigera 1200 z 2024 roku

W USA w 2024 roku dostępne są tylko modele Explorer (modele Pro powrócą tam w 2025 roku). Modele Explorer są wyposażone w duże 30-litrowe zbiorniki paliwa, system monitorowania martwego pola, podgrzewane siedzenia i czujniki ciśnienia w oponach. Triumph ogłasza, że masa GT Explorer wynosi 256 kg, a Rally Explorer - 262 kg, przy pełnym zbiorniku paliwa.

Chociaż zbiorniki paliwa o większej pojemności sprawiają, że motocykle są nieco bardziej imponujące w porównaniu z modelami Pro, różnica na pokładzie jest niewielka. Aby linia 1200 była jak najbardziej dostępna, Triumph dodał system Active Preload Reduction, technologię, która pojawia się u wielu konkurentów. Po raz pierwszy wprowadzona w zeszłym roku jako aktualizacja oprogramowania, którą można było wcześniej zainstalować u dilera, w 2024 roku jest montowana fabrycznie. Przytrzymanie głównego przycisku na prawej kierownicy przez jedną sekundę zmniejsza napięcie wstępne tylnego amortyzatora o 20 mm, co znacznie ułatwia dotknięcie ziemi stopą. Po naciśnięciu przycisku amortyzator pozostaje obniżony, dopóki motocykl nie rozpędzi się powyżej 32 km/h przez ponad 10 sekund. Chociaż system działa bardzo dobrze, jednoczesne hamowanie i przytrzymywanie przycisku jest dość trudne, więc dobrze jest wcześniej zaplanować swoje działania.

Biorąc pod uwagę reputację Tigera 1200 w pokonywaniu zakrętów, szkoda, że ​​wilgotne szkockie drogi i względny brak krętych odcinków dały tak mało okazji do prawdziwego rozpędzenia się. Mimo to podwozie było stabilne, responsywne i budzące zaufanie, a 49-milimetrowy półaktywny widelec Showa zapewniał doskonałe wyczucie przedniego koła w deszczu. Tiger automatycznie reguluje napięcie wstępne w zależności od obciążenia; tłumienie jest połączone z trybem jazdy i może być regulowane w locie. Na mokrych i wyboistych drogach przejście w tryb komfortu było idealne, znakomicie tłumiąc nierówności drogi bez nadmiernego rozmiękczania układu kierowniczego.

Pakiet wspomagania kierowcy Triumpha jest skuteczny i okazał się niezastąpiony na śliskich rondach. System pozwala kierowcom regulować reakcję przepustnicy, ABS, kontrolę trakcji i ustawienia tłumienia w każdym trybie, ale nie oferuje ostatecznego słowa pod względem regulacji. Na przykład kontrolę trakcji można ustawić na Sport, Road, Rain, Off-Road lub wyłączyć, w zależności od trybu jazdy (tj. Off-Road TC nie można wybrać w trybie Road). W terenie dobrze byłoby mieć większy stopień regulacji, ale do jazdy po ulicy i dla większości motocyklistów nieco ograniczony zakres adaptacji zwalnia z konieczności zgadywania ustawień.

Przy normalnych prędkościach drogowych Tiger prowadzi się bez wysiłku, ale przy niskich prędkościach wyraźnie widać, jak ciężki jest od góry. Gdy kierownica osiąga pełny skręt, a motocykl jest lekko pochylony, wszystko dzieje się bardzo szybko. Oczy się rozszerzają, a każda część ciała, która może się skurczyć, się kurczy. Na szczęście z pomocą przychodzi tu zwiększona bezwładność silnika, ponieważ szybkie włączenie sprzęgła dostarcza mocy do nabrania obrotów i wyrównania motocykla.

Aby zakończyć aktualizację na 2024 rok, Triumph skupił się na poprawie komfortu kierowcy. Aby jeszcze bardziej zmniejszyć wibracje, amortyzowane kierownice, wcześniej dostępne tylko w modelach Explorer, są teraz stosowane w całym modelowym rzędzie. Wszystkie modele otrzymują również siedzenia o płaskim profilu w celu poprawy mobilności kierowcy oraz dźwignie sprzęgła dłuższe o 15 mm. Wreszcie modele GT otrzymują wyższe podnóżki, umieszczone bliżej motocykla, w celu zwiększenia prześwitu na zakrętach.

Aktualizacje z 2024 roku poświęcone są dopracowaniu i stopniowej poprawie. Podczas gdy niektóre marki mogą odkładać zmiany na późniejsze, bardziej staranne odświeżenie modelu, Triumph dąży do jak najszybszego podzielenia się swoimi postępami z klientami.

„Jeśli jest taka możliwość i możemy ją zapewnić, to dlaczego nie?” – mówi Wood. „Cały czas staramy się dać ludziom to, czego chcą od motocykla. Nic nie możemy na to poradzić. Jeśli widzimy możliwość zrobienia czegoś lepiej, wykorzystamy ją”.

Zwiększony komfort i łatwość użytkowania są zawsze mile widziane na motocyklu przeznaczonym do tego, aby zawieźć Cię na kraniec świata.

Podsumowanie

Jednym z najlepszych wrażeń z podróży jest odkrywanie miejsc, które stają się naszym domem, do których chcemy wracać, które stają się nasze. Te miejsca pozostają w naszej pamięci, nabierając znaczenia w miarę upływu czasu i nieustannie gromadzących się wrażeń z życia z dala od nich. Motocykliści dziedziczą całą genealogię tras. Siła Tigera 1200 polega na tym, że sprawia, że motocyklista czuje się jak w domu przez całą drogę.

Jak można się spodziewać po dużym turystycznym motocyklu enduro, Tiger 1200 jest szybki, komfortowy, zapewnia doskonałą ochronę przed niepogodą i budzi pewność siebie dzięki skutecznym elektronicznym systemom wspomagania i przewidywalnej charakterystyce silnika. To, co go wyróżnia na tle innych, to całkowity brak sprzeczności. Wood mówi: „Nie jest super-super skoncentrowany na off-roadzie, jak niektórzy konkurenci. Nie ma tak specyficznego silnika, który jedni lubią, a inni nie. To motocykl o niewiarygodnej uniwersalnej atrakcyjności”.

W obliczu zaostrzającej się konkurencji w segmencie producenci dążą do nadania swoim motocyklom prawdziwie wyjątkowego charakteru, co wiąże się z ryzykiem zniechęcenia niektórych potencjalnych nabywców. Triumph poszedł z drugiej strony, tworząc motocykl o szerszej atrakcyjności. Gdyby Tiger 1200 był whisky słodową, byłby to łatwo dostępny Speyside od takich producentów jak Glenlivet czy Glenfiddich, a nie budzący miłość lub nienawiść Islay, jak Ardbeg czy Laphroaig, tak przesiąknięty gryzącym dymem z palącego się torfu, że potrzebny jest znawca, aby przysiąc, że słód jęczmienny nie był suszony spalinami.

Najnowsze aktualizacje, a w szczególności silnik o zrównoważonym i zwiększonym momencie bezwładności, czynią ten motocykl enduro jeszcze bardziej dostępnym i dopracowanym. Ale nie wszystko jest idealne. Względnie wysoki środek ciężkości motocykla sprawia, że jest on nieco nieporęczny podczas manewrowania przy niskich prędkościach. Ponadto w tak wyrafinowanym motocyklu gwałtowna reakcja przepustnicy z pozycji zamkniętej na otwartą zwraca na siebie uwagę. Jeśli chodzi o osiągi, to dla motocyklistów, którzy potrzebują mocnego momentu obrotowego na niskich obrotach lub dużego silnika, aby od czasu do czasu się przestraszyć, Tiger nie jest najlepszym wyborem.

Ale na Tigerze 1200 niewiele stoi na przeszkodzie, aby przeniknąć do miejsca i uczynić je swoim domem. Jazda wzdłuż brzegów Loch Lomond w mżącym deszczu, przy akompaniamencie dźwięku silnika Triumpha rozbrzmiewającego po całej dolinie, oznacza, że ​​to miejsce, dzięki temu motocyklowi, staje się czymś w rodzaju domu. I będziesz za nim tęsknić, kiedy wyjedziesz. To pewnego rodzaju motocyklowe cianalas. Jak powiedział Robert Burns: „Pożegnajcie góry pokryte śniegiem, Pożegnajcie doliny i zielone niziny; Pożegnajcie lasy i dziko wiszące lasy, Pożegnajcie potoki i rwące powodzie. Moje serce jest w górach, mojego serca tu nie ma…”

Bez względu na to, gdzie leży twoje serce, Tiger 1200 może cię tam zabrać.